چرا جلسات مشاوره معمولا 45 دقیقه اند؟ - وبلاگ اسلیم

به گزارش وبلاگ اسلیم، خبرنگاران: اهمیت و تاثیر روان درمانی و مشاوره را نمی توان دست کم گرفت، اما در ابتدا ممکن است سخت و حتی ترسناک به نظر برسد که به یک غریبه مراجعه کنید و از مسائل و یا حتی اسرارتان حرف بزنید.

هر چند روان درمانی با جلسات مشاوره از جهت تعداد دفعات و طول مدت جلسه گاهی می توانند متفاوت باشند، اما نُرم یک جلسه مشاوره برای یک نفر معمولا هفتگی بوده و طول مدت آن نیز 45 یا 50 دقیقه است. شاید برای شما هم پیش آمده باشد که دوست داشته اید جلسه مشاوره تان طولانی تر باشد و احساس نموده اید به مدت زمان بیشتری احتیاج دارید. اما واقعا از چه زمانی و چرا 45 یا 50 دقیقه تبدیل به یک استاندارد در جلسات مشاوره شد؟

تئوری های گوناگونی برای توجیه ِ نهایتا 50 دقیقه ای بودن یک جلسه مشاوره وجود دارد و بعضی گزارش ها این استاندارد را به فروید ربط می دهند. گذشته از تاریخچه مدت زمان یک جلسه مشاوره، دلایل زیادی از جهت عملی و تجربی و البته روانشناسی وجود دارد که مشاوران و روان درمانگرها، تابع قانون ِ 45 تا 50 دقیقه ای بودن هر جلسه مشاوره هستند.

فرصتی برای درمانگر

دلایل لوجیستیکی زیادی وجود دارد که چارچوب زمانی یک جلسه مشاوره به جای یک ساعت کامل، 45 یا نهایتا 50 دقیقه است. برای مراجعه نماینده ها، این مدت زمان می تواند یاری کند تا مثلا قبل از تایم کاری یا در ساعت ناهار، درمانگر خود را ببینند. برای درمانگر ها نیز با توجه به جلسات پشت سر هم، این 10 تا 15 دقیقه فاصله، فرصتی فراهم می نماید تا در خصوص مراجعه نماینده قبلی خود نکته ای را یادداشت نمایند، جواب یک تماس تلفنی را بدهند، دستشویی بروند، یک فنجان چای بنوشند یا فقط کمی نفس بکشند!

درمانگر هایی هستند که ساعت های متمادی و خسته نماینده با موارد سخت و بسیار ناراحت نماینده کار می نمایند، بنابراین چند دقیقه استراحت به آن ها فرصتی می دهد تا کمی از فشار و تنش عصبی خود کم نمایند. درمانگر ها به این چند دقیقه بین جلسات برای بازیابی خود و آماده شدن برای مراجعه نماینده بعدی احتیاج دارند و این بازیابی می تواند به صورت چند نفس عمیق و آماده شدن از جهت ذهنی برای مراجعه نماینده بعدی باشد تا بتوانند با تمرکز و با حوصله جلسه را برگزار نمایند.

آنالیز ها نشان داده درمانگر هایی که جلسات مشاوره خود را 45 دقیقه ای برگزار می نمایند (نه 50 دقیقه)، معمولا در عرض یک روز، مراجعه نماینده های بیشتری را می بینند.

یک 45 دقیقه باکیفیت و هدفمند

اینکه جلسات مشاوره تابع نُرم 45 دقیقه ای هستند، دلایل روانشناسی نیز دارد. اول از همه، این مدت زمان ریسک کمتری از جهت زیاد قرار دریافت در معرض هیجانات منفی و ناراحت نماینده دارد. برای یک مراجعه نماینده، می تواند بسیار ناخوشایند باشد که برای مدتی طولانی بنشیند و از درد و رنج خود حرف بزند و درباره اش بشنود. احتمال اینکه او از نظر هیجانی و روانی آسیب ببیند (و احتمالا به آسیب های روانی قبلی اش اضافه گردد) زیاد است و حتی ممکن است باعث گردد به دلیل ترس از همین حس ناخوشایند، مراجعه بعدی نداشته باشد و جلسات درمانی را متوقف کند.

با توجه به ماهیت شخصی بودن و منحصربفرد بودن روان درمانی، برای خیلی از افراد، یک ساعت یا بیشتر مشاوره دریافت می تواند پریشان نماینده بوده و سیستم عصبی شان را تحریک کند و باقی ساعات روزشان را تحت تاثیر قرار بدهد. همین 45 دقیقه مشاوره کافیست تا مراجعه نماینده، پردازش های مهم حسی اش را انجام بدهد، نگرش خود را ریشه یابی و استنتاج کند و به این منطق برسد که می تواند از شدت احساسات بدی که دارد فاصله بگیرد، بنابراین می تواند با حس بهتری سر کار و زندگی خود برگردد.

مدت زمان محدود به 45 دقیقه برای هر جلسه مشاوره، یک حد و مرز روانی و ذهنی برای مشاور و مراجعه نماینده نیز ایجاد می نماید. این مدت زمان به درمانگر اجازه می دهد در عین اینکه سعی می نماید به مراجعه نماینده خود دیدی تازه تر بدهد، واقع بینی خود را حفظ کند و زیاد غرق زندگی مراجعه نماینده خود نگردد.

رابطه درمانگر و مراجعه نماینده بر پایه رازداری و اعتماد شکل می گیرد. مراجعه نماینده وارد ارتباطی می گردد که تضمین شده راز ها و حرف های دل او هر چه که هستند در همین فضا و بین خودشان باقی خواهند ماند، البته مگر اینکه پای تهدید جان در میان باشد. این رابطه خاص که بر پایه رازداری است مطمئنا حرف های زیاد دارد که نمی توان به یک باره (در یک جلسه طولانی) و طی ساعت های متمادی آن ها را عنوان کرد.

داشتن یک نقطه سرانجام تعیین بعد از کمتر از یک ساعت می تواند به ایجاد فضایی امن برای مراجعه نماینده یاری کند تا او بتواند هیجانات شدید خود را حس و پردازش نموده و به آن ها مسلط گردد، نه اینکه تا حدی غرق و درگیرشان گردد که به این نتیجه برسد سرانجامی برای درد او وجود ندارد.

تشویق به استفاده مفید از زمان

محدود کردن مدت زمان جلسه مشاوره به کمتر از یک ساعت می تواند هر دو طرف را تشویق کند تا بهترین استفاده را از زمان مجاز خود بنمایند. تنها 45 دقیقه فرصت داشتن، هم درمانگر و هم مراجعه نماینده را ترغیب می نماید به اصل مطلب بپردازند و از حاشیه های بی ارزش فاصله بگیرند. آن ها می دانند که اگر مشغول گپ و گفت های بی اهمیت شوند، وقت با ارزش خودشان تلف خواهد شد.

وقتی مراجعه نماینده می داند که یک مشکل عظیم در یک جلسه حل و فصل نخواهد شد، خیالش راحت است که فرصت های کافی برای عنوان کردن مسائلش خواهد داشت و استرس این را ندارد که در همین 45 دقیقه همه حرف هایش را بزند؛ بنابراین بهتر می تواند در خصوص مشکلش حرف بزند، از زوایای دیگری مسئله را ببیند و مهارت های غلبه بر آن را یاد بگیرد و آن ها را در زندگی روزمره خود به کار ببرد. در عین حال مراجعه نماینده می داند که 45 یا 50 دقیقه وقت دارد و مطلع است که باید بهترین بهره را از این زمان خود ببرد. به طور کل، موضوع حفظ تعادل مطرح است؛ تعادلی که بهترین نتیجه را می دهد.

در خصوص بچه ها، این مدت زمان می تواند کوتاه تر هم باشد (مثلا 30 دقیقه)، زیرا 45 یا 50 دقیقه گاهی برای یک کودک واقعا خسته نماینده بوده و تمرکز و دقت او جلب نخواهد شد.

یاریی به پردازش آنچه یاد گرفته اید

جلسات مشاوره و روان درمانی را با کلاس های درسی مدرسه مقایسه کنید. هر کلاس دارای یک مدت زمامی تعیین است که طی آن دانش آموزان مبحث بخصوصی را فرا می گیرند. سپس آن ها می توانند اطلاعات به دست آمده و آموخته های خود را در جای دیگری (خانه) با عنوان تکلیف، پردازش و تمرین نمایند.

یک فرد ممکن است بعد از 4 جلسه مشاوره هنوز نتواند هر آنچه که در خصوصشان حرف زده شده و آموزش داده شده، هضم و درک کند. او ممکن است فکر کند جلسه خوبی بوده، اما اطلاعات زیادی وارد ذهنش شده و او قادر به درک و به کارگیری همه آن ها نیست تا بتواند بهره ای از آن ها ببرد یا بازخورد بگیرد. به صورت پلکانی به افراد اطلاعات دادن و فرصت پردازش این اطلاعات را در اختیارشان گذاشتن، بهترین نتیجه درمانی را در بر خواهد داشت.

به همین دلیل است که درمانگر ها معمولا توصیه می نمایند جلسات مشاوره به جای اینکه مدت زمان طولانی داشته باشند، طی تعداد دفعات بیشتر و مدت زمان کوتاه تری برگزار شوند. خیلی از روان درمانگر ها عقیده دارند در دو جلسه مشاوره جداگانه، کار بیشتری انجام می گردد تا در یک جلسه طولانی تر. می توانید این طور تصور کنید که خوردن یک وعده غذای سنگین با حجم زیاد بهتر است یا خوردن غذا های سبُک تر و مغذی تر طی چند وعده؟!

معلوم است که شما نمی توانید یک غذای زیاد و سنگین را به یک باره بخورید و انتظار داشته باشید به خوبی هضم و جذب گردد. شما به یک فاصله زمانی بین جلسات مشاوره تان احتیاج دارید تا از آن ها تاثیر بگیرید و بتوانید ادامه شان دهید.

فرصتی برای به کار دریافت آموخته ها

نکته مهمی که باید به خاطر داشته باشید این است که روان درمانی، یک مذاکره در حال جریان است و تغییرات حقیقی زمانی روی می دهند که مراجعه نماینده آنچه یاد گرفته است را در زندگی واقعی خود و خارج از اتاق درمانگر به کار ببرد. تمرکز درمان باید روی مهارت ها و مطلعی های کسب شده طی جلسات و نحوه به کارگیری آن ها در زندگی معمول باشد، نه طول مدت جلسات.

یک جلسه روان درمانی باید محدود، اما با قدرت تاثیر گذاری بالا باشد. مغز و بدن ما احتیاج به فرصت و فاصله دارد تا آموخته های خود را به کار ببرد و بازخورد دریافت کند.

فراتر از 45 یا 50 دقیقه

هر چند 45 یا 50 دقیقه ای بودن جلسات مشاوره و روان درمانی، استاندارد هستند، اما به این معنی نیست که حتما برای همه موارد باید رعایت گردد. درمانگر ها برای زوج درمانی یا خانواده درمانی، جلسات طولانی تری را توصیه می نمایند که معمولا 90 دقیقه می باشد. در این جلسات معمولا چند نفر حضور دارند و همه باید بتوانند فرصت کافی برای اظهار نظر داشته باشند.

جلسات زوج درمانی و خانواده درمانی شامل رد و بدل کردن اطلاعات بیشتری بوده و دینامیک های ارتباطی بیشتری باید آنالیز شوند. در جلسات مشاوره انفرادی نیز گاهی احتیاج است مدت جلسه بیشترباشد و آن زمانی است که مسئله سخت و پیچیده ای وجود دارد که باید بیشتر روی آن کار کرد یا گاهی واقعا بحرانی وجود دارد که باید زودتر راه حلی برایش یافت.

خیلی از درمانگر ها جلسه های اول را طولانی تر می نمایند تا مراجعه نماینده جدید خود را بهتر بشناسند و سوال های بیشتری برای جمع آوری اطلاعات جهت تشخیص دقیق تر بپرسند. سپس درمانگر ارزیابی می نماید و تصمیم می گیرد جلسه های بعدی چگونه برگزار شوند.

خود شما هم به عنوان یک مراجعه نماینده اگر احساس می کنید احتیاج دارید طول مدت جلسات درمانی تان طولانی تر باشد، این مسئله را به مشاور خود بگویید و جواب او را بشنوید. به هر حال شما باید بتوانید ارتباط خوبی با درمانگر خود برقرار کنید تا بهتر به نتیجه برسید.

منبع: msn