سفر مقرون به صرفه به مالدیو (قسمت دوم) - وبلاگ اسلیم

به گزارش وبلاگ اسلیم، برای داشتن سفری مقرون به صرفه به جزایر زیبای مالدیو بایستی یک سری نکات را مد نظر داشته باشید. در قسمت اول مقاله درباره ی اقامتگاه های مالدیو مطالبی آورده شد. در ادامه با قسمت دوم این مقاله همراه خبرنگاران باشید.

نقشه مالدیو

لورن (Lauren) یک کوله گرد است و ماجرای سفرهای خود را در مجله Never Ending Footsteps می نویسد. در سفرش به مالدیو نکاتی را برای یک سفر مقرون به صرفه آورده است که در ادامه می خوانید:

حمل ونقل

در مالدیو حمل ونقل مقرون به صرفه است. متاسفانه قایق های محلی با برنامه نامنظمی حرکت می نمایند ولی هزینه برای یک گشت سه ساعته بیشتر از 2 الی 4 دلار (6,500 الی 13,000 تومان) نمی گردد. برای قایقی از فرودگاه ماله به داخل شهر 0/6 دلار (2,000 تومان)، برای قایق از ماله به مافوشی 3 دلار (10,000 تومان)، برای قایق از مافوشی به فولیدهو 4 دلار (13,000 تومان) و برای قایق از مافوشی به گورایدهو 2 دلار (6,500 تومان) پرداخت کردیم.

اگر می خواهید از استراحتگاهی تماشا کنید، بایستی سوار قایق های تندرو شوید زیرا که قایق های محلی در جزایر استراحتگاه ها توقف نمی نمایند. قایق های تندرو بسیار گران هستند، ما برای یک سفر رفت و برگشتی 45 دقیقه ای به ازای هر نفر 280 دلار (900,000 تومان) پرداخت کردیم و یا برای یک سفر 10 دقیقه ای برگشت از این جزایر به ازای هر نفر 200 دلار (650,000 تومان) پرداختیم. امکان دیگر این بود که به نزدیک ترین جزیره می رفتیم و از یک ماهی گیر محلی خواهش می کردیم که با قایق خود ما را ببرد.

اگر در پی سفری مقرون به صرفه هستید، هواپیماهای دریایی را سوار نشوید؛ زیرا که برای یک سفر 20 دقیقه ای بایستی 500 دلار (1,600,000 تومان) هزینه کنید.

غذا

هزینه غذا برای هر وعده حدود 5 تا 10 دلار (16,000 تا 32,000 تومان) است ولی بیشتر مهمانخانه ها دارای صبحانه رایگان و فوق العاده خوشمزه هستند. من و دیو (Dave) نهار نمی خوردیم و تنها برای شام هزینه می کردیم. پرداخت روزی 5 دلار (16,000 تومان) برای غذا جای اعتراض ندارد.

عموما هرچه جزیره کوچک تر باشد، انتخاب های کمتری برای غذا خواهید داشت و بیشتر وعده های غذایی را در مهمانخانه خواهید خورد. در فولیدهو که کوچک ترین جزیره ای بود که از آن تماشا کردیم، چه چلومرغ، چه برنج ادویه دار و چه باربکیو ماهی سفارش دادیم، هزینه آن 10 دلار (32,000 تومان) بود. تنها سه رستوران در جزیره وجود داشت و قیمت همه آن ها حداقل برای گردشگران یکی بود.

برای جزیره شلوغی مثل مافوشی، گزینه ها برای غذا زیاد بود. شاید 12 رستوران در این جزیره بود که همه آن ها قیمت مناسبی داشتند. حدودا 5 تا 10 دلار (16,000 تا 32,000 تومان) برای هر وعده پرداخت کردیم. غذای ما شامل برنج ادویه دار، چیپس با ماهی و تن ماهی با برنج، که بیشتر آن ها غذاهای بر پایه ماهی بودند.

گردش و سرگرمی

مقرون به صرفه ترین راه برای گردش سرگرمیی رزرو کردن آن به وسیله مهمانخانه است. من خیلی غواصی نمی کنم ولی مطمئنا بیشتر شما مایلید بدانید که چگونه می توان با هزینه کم در مالدیو غواصی کرد. اگر بخواهید به وسیله مهمانخانه و یا به وسیله یک مرکز غواصی، غواصی کنید به ازای هر بار غواصی 50 دلار (160,000 تومان) باید هزینه کنید. مقرون به صرفه ترین راه برای غواصی در مالدیو یک سفر کوتاه با قایق برای غواصی است.

گزینه دیگر برای سرگرمی، غواصی در عمق کم است. اگر خوش شانس باشید و در فصل کوسه نهنگ و سفره ماهی در مالدیو باشید، می توانید سفری تدارک دیده تا آن ها را ببینید. در گورایدهو کوشش کردیم این کار را انجام دهیم ولی متاسفانه هیچ سفره ماهی ندیدیم. برای هر نفر 50 دلار (160,000 تومان) هزینه کردیم تا به یک سفر غواصی کم عمق در یک نصف روز برویم. بسیار باارزش بود و یکی از برترین تجارب غواصی کم عمق من بود. یک چشم انداز عالی، هزاران ماهی استوایی و لاک پشت های دریایی شگفت انگیز که در کنار ما شنا می کردند.

بیشتر مهمانخانه ها سفر ماهیگیری نیز تدارک خواهند دید که برای هر نفر 50 دلار (160,000 تومان) هزینه دارد یا سفرهای روزانه به استراحتگاهی با هزینه 50 دلار (160,000 تومان) برای هر نفر به اضافه نفری 30 دلار (100,000 تومان) هزینه ورود. هم چنین می توانید با نفری 25 دلار (80,000 تومان) به سواحل شنی سفر کنید و با نفری 50 دلار (160,000 تومان) در اطراف جزیره مرجانی به سفر جزیره ای بروید.

مالیات و دستمزدها

دولت مالدیو یک سری مالیات و هزینه از شما طلب می نماید که پرداخت آن ها موجب اعصاب خوردی است. برای هر شبی که در مالدیو به سر می برید، این هزینه ها را نیز در بر دارد:

• شبی به ازای هر نفر، مالیات 8 دلار (25,000 تومان) برای مکان خواب
• 8 درصد مالیات خدمات و لوازم برای اتاق
• 10 درصد هزینه خدمات: البته هزینه خدمات از طرف دولت جمع آوری نمی گردد بلکه هزینه ای اجباری است که از طرف ارائه دهندگان خدمات در اقامتگاه ها، رستوران ها و غیره اخذ می گردد.

صاحبان مهمانخانه ها ترجیح می دهند که این هزینه به دلار آمریکا پرداخت گردد. این هزینه ها آزاردهنده و گران است و از طرفی هم پرداخت پیشاپیش آن ها می تواند مسئله ساز باشد زیرا که احتمال کم آوردن پول وجود دارد.

در این کشور تنها در ماله خودپرداز وجود دارد. همین امر باعث می گردد پرداخت هزینه در جزیره ها به مشکل بخورد. بریتانیا یک قانون آزاردهنده دارد و آن اینکه روزانه تنها 350 دلار (1,100,000 تومان) می توانید از عابر بانک بردارید. از آنجایی که من تنها 6 ساعت در ماله بودم، این اندازه پول تمام مبلغی بود که می توانستم برای یک سفر سه هفته ای همراه خود داشته باشیم. به همین علت بهتر است که اقامتگاه خود را از قبل رزرو نموده باشید تا قبل از سفر بتوانید پرداخت کنید. در بعضی موارد مهمانخانه ها کارت اعتباری قبول می نمایند ولی 4 درصد هزینه برای آن اخذ می نمایند.

مالیات و هزینه هایی که در بالا به آن ها اشاره شد بیشترا باید نقدی پرداخت شوند. اگرچه صاحبان مهمانخانه از ما دلار آمریکا طلب می کردند، ما با روفیه مالدیو پرداخت می کردیم. در رستوران ها، قایق ها و فروشگاه های محلی همه پرداخت ها باید به روفیه باشد.

هم چنین، به هنگام ترک مالدیو، برای مبادله روفیه با دیگر ارزها به مشکل برمی خورید. بیشتر گزارش های آنلاین درباره اینکه صرافی های ماله از ارجاع ارز خودداری می نمایند، تذکری نداده اند. گرفتن ارز زیاد در ابتدا، با این پیش فرض که مبلغ به جای مانده آن را می توان به راحتی پس داد، اصلا ایده خوبی نیست. پیشنهاد می کنم که چند صد دلار آمریکا با خود به مالدیو ببرید تا در صورت بروز مشکل در برگرداندن ارز، این مبلغ را به عنوان پشتیبان همراه داشته باشید.

نظر شما در رابطه با سفر مقرون به صرفه به مالدیو چیست؟ با وبلاگ اسلیم در میان بگذارید.