توقف شیوع بیماری با جلوگیری از بلوغ پشه ها - وبلاگ اسلیم

به گزارش وبلاگ اسلیم، دانشمندان آمریکایی سعی دارند تا با جلوگیری از بلوغ پشه ها، از شیوع بیماری های گوناگون پیشگیری کنند.

به گزارش وبلاگ اسلیم و به نقل از فیز، پژوهش جدیدی که در دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید (UCR) انجام شده است، نشان می دهد که شاید به زودی بتوان از بلوغ پشه های ناقل بیماری پیشگیری کرد. همچنین ممکن است که دانشمندان بتوانند با استفاده از روش های تغییر ژن، به تولید مثل گروهی از زنبورها موسوم به خرزنبوریان (Bumblebee) کمک کنند.

این پژوهش نشان می دهد که برخلاف باورهای پیشین علمی، هورمون مورد نیاز برای رشد جنسی حشرات نمی تواند در میان سلول هایی که خون را از مغز جدا می کنند، منتقل شود؛ مگر این که یک مولکول پروتئین انتقال دهنده بتواند به آن کمک کند.

نااوکی یاماناکا (Naoki Yamanaka)، استادیار حشره شناسی دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید و سرپرست این پژوهش گفت: پیش از به دست آوردن یافته های این پژوهش، این فرض وجود داشت که هورمون های استروییدی می توانند آزادانه از میان سد خونی مغز عبور کنند، اما ما با بررسی های خود فهمیدیم که موضوع این گونه نیست.

یافته های این پژوهش، اثرات بلوغ جنسی را در مگس های میوه هنگام جلوگیری از ورود پروتئین انتقال دهنده نشان می دهند. در این آزمایش ها، جلوگیری از ورود پروتئین انتقال دهنده، نه تنها از ورود استرویید به مغز جلوگیری کرد، بلکه رفتار مگس ها را نیز تغییر داد. هنگامی که مگس ها در مرحله ابتدایی زندگی قرار دارند و به شکل لارو هستند، معمولا در منبع غذایی یا روی آن قرار می گیرند.

پس از این مرحله و هنگامی که مگس ها به مرحله بزرگسالی وارد می شوند، رفتار عجیبی را نشان می دهند. آنها از منبع غذایی خود خارج می شوند تا مکانی برای ریختن لایه بیرونی خود و تبدیل شدن به یک مگس بالغ پیدا کنند.

یاماناکا ادامه داد: هنگامی که ما ژن انتقال دهنده را متوقف کردیم، مگس ها به مرحله ای بین نوزادی و بزرگسالی وارد شدند؛ اما هرگز از منبع غذایی خود بیرون نیامدند. آنها به تدریج و بدون رسیدن به مرحله بزرگسالی یا تولید مثل از دنیا رفتند.

وی اضافه کرد: بزرگترین محرک ما برای انجام دادن این پژوهش، این بود که با استفاده از مگس های میوه به عنوان نمونه پژوهشی، فرضیه غالب را در مورد عبور استروییدها از سد خونی مغز به چالش بکشیم. هدف ما این است تا در بلندمدت بتوانیم عملکرد انتقال دهنده های هورمون استرویید را برای کنترل رفتار حشرات و حتی انسان مهار کنیم.

یاماناکا در حال حاضر به بررسی این موضوع مشغول است که آیا تغییر ژن در پشه ها هم همین اثر را دارد یا خیر. از آنجا که پشه ها، ناقل بسکمک از بیماری ها از جمله ویروس زیکا، ویروس نیل غربی و تب دنگی هستند، احتمال زیادی وجود دارد که یافته های این پژوهش بتواند به بهبود سلامت انسان هم کمک کند.

از سوی دیگر، این احتمال هم وجود دارد که تغییر ژن ها، به دستکاری در تولید مثل حشرات مفید منجر شوند. خرزنبوریان، از گروهی از زنبورها هستند که جمعیت آنها در سال های اخیر، کاهش قابل توجهی داشته است. شاید تغییر ژن این زنبورها بتواند تولید مثل را در آنها افزایش دهد و به ازدیاد آنها کمک کند.

این احتمال وجود دارد که پژوهش دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید بتواند انسان ها را نیز تحت تاثیر قرار دهد. هورمون های استرویید، بر بسکمک از رفتارها و واکنش های بدن انسان اثر می گذارند. بدن انسان تحت فشار ناشی از استرس، هورمونی موسوم به کورتیزول (cortisol) را ترشح می کند. این هورمون به مغز وارد می شود و به انسان کمک می کند تا از عهده شرایط استرس زا برآید.

در هر حال، هنگام تجربه استرس مزمن، کورتیزول می تواند در مغز ساخته شود و مشکلاتی را به همراه داشته باشد. یاماناکا اضافه کرد: اگر همین مکانیسم ترشح کورتیزول در انسان نیز وجود داشته باشد، می تواند مانعی برای رسیدن انتقال دهنده به سد خونی مغز و محافظت از مغز در برابر استرس مزمن باشد.

این یافته ها واقعا جالب هستند، اما فقط در مگس میوه تایید شده اند. با این حال می توان گفت که 70 درصد ژن های مرتبط با بیماری در انسان، مانند ژن های مرتبط با بیماری در مگس میوه هستند؛ در نتیجه این امکان وجود دارد که همین نتایج در مورد انسان نیز صدق کنند.

این پژوهش، در مجله Current Biology به چاپ رسید.