رویای سفر به ماورای منظومه شمسی؛ بادبان نوری به واقعیت نزدیک می گردد
به گزارش وبلاگ اسلیم، یورونیوز: دانشمندان در دو پژوهش تازه که نتیجه آنها به تازگی منتشر شده است راه های سفر فضاپیماها به خارج از منظومه شمسی و دیگر سامانه های خورشیدی را آنالیز نموده اند.
در این دو تحقیق روش طراحی بادبان نوری برای سفرهای میان ستاره ای مورد توجه قرار گرفته است. بادبان نوری (light sail) فناوری نویدبخشی برای سفر به خارج از منظومه شمسی محسوب می گردد.
تحقیقات نو در راستای طرح پژوهشی و مهندسی برای سفر فضاپیمایی به آلفا قنطورس (Alpha Centauri) نزدیکترین همسایه منظومه شمسی انجام گرفته است. آلفا قنطورس حدود چهار سال نوری از کره زمین فاصله دارد و بعضی از کارشناسان تخمین می زنند که سفر به آن با یاری فناوری های موجود دستکم 6300 سال طول خواهد کشید.
بادبان نوری یا بادبان خورشیدی چیست؟
فناوری بادبان نوری برای اکتشاف فضا نه تنها جنبه علمی-تخیلی ندارد بلکه حتی ایده نوینی هم محسوب نمی گردد. فضاپیماها در حرکت با بادبان نوری که به عنوان بادیان های خورشیدی نیز شناخته می شوند در عمل بدون سوخت به جلو رانده می شوند.
در فناوری بادبان نوری ذرات نور (فوتون ها) با صفحات یا آینه هایی انعکاسی برخورد می نمایند. این صفحات بر اثر تابش میلیاردها فوتون مانند بادبان کشتی ها هنگام وزش باد عمل خواهند کرد.
بادبان نوری از چه ماده ای و چگونه باید ساخته گردد؟
محققان در دو پژوهش نو خود برترین و موثرترین شکل و الگوی ممکن برای بادبان های نوری را آنالیز نموده اند. ایگور بارگاتین، پژوهشگر در دانشگاه پنسیلوانیای آمریکا و سرپرست گروه تحقیقاتی درباره بادبان های نوری در یکی از این دو پژوهش برترین موادی را که می تواند در این فناوری مورد استفاده قرار گیرد معرفی نموده است.
به گفته وی و همکارانش صفحات بسیار نازک آینه های بادبان نوری باید از آلومینیوم اکسید و ترکیب شیمیایی سیاه رنگ مولیبدن دی سولفید تهیه گردد. در نتیجه آنالیز ها دانشمندان تاکید شده است که بادبان نوری تا حدودی مانند بادبان های بادی باید انحنا و قوس داشته باشد و نباید صاف و مسطح باشد.
دانشمندان در دومین پژوهشی که نتیجه آن به تازگی منتشر شده است نیز به تاثیر طرح و قالب بادبان نوری بر روی پخش حرارتی که از لیزرهای بر روی زمین به بادبان نوری منتقل می گردد توجه نموده اند.
منبع: انتخاب